Wizytacja Generalna we Wspólnocie Sióstr Pallotynek w Gnieźnie oraz we wspólnocie Posulatu

W dniach 29.09 - 11.10. 2012 odwiedziła naszą wspólnotę w Gnieźnie Przełożona Generalna Siostra Izabela Świerad wraz z Radną Generalną Josephiną D'Souza.

W tym spotkaniu pogłębiałyśmy międzynarodową jedność zapoznając się z aktualnymi wydarzeniami z życia  Sióstr w innych krajach i prowincjach naszego Zgromadzenia. Szczególnie cieszą nas nowe powołania w Indiach, Rwandzie i Kamerunie oraz żywy duch apostolski w starszych wspólnotach m.in. w Anglii, Szwajcarii, Niemczech czy Stanach Zjednoczonych. Nie brak też Pallotynek w Ameryce Południowej, RPA i Tanzanii. Ciągle jednak potrzeba nowych "robotników na żniwie Pana". Potrzeba też naszej modlitwy i wsparcia Siostrom pracującym w Kongo, które ogarnięte jest wojną i zamieszkami, pogrążone w biedzie i zamęcie.  Polecamy Waszej modlitwie wszystkie pallotyńskie wspólnoty na świecie na czele z Zarządem Generalnym rezydującym w Rzymie.

Z Siostrami Izabelą i Josephiną spotkałyśmy się także  we wspólnocie postulatu, dzieląc się refleksją na temat formacji do życia kontemplatywno - apostolskiego. Na zakończenie wizytacji, wraz z wszystkimi siostrami, zgodnie z pallotyńskim zwyczajem, otrzymałyśmy błogosławieństwo Siostry Generalnej.

Rok Jubileuszowy 50 lecia kanonizacji św. Wincentego Pallottiego

Rodzina Pallotyńska przeżywa obecnie rok dziękczynienia za dar charyzmatu św. Wincentego Pallottiego, w 50 rocznicę Jego kanonizacji, która miała miejsce w Rzymie 22 stycznia1963 r. Papież Jan XXIII ogłosił Pallottiego świętym  w czasie trwania Soboru Watykańskiego II. Postać naszego Założyciela jawi się na tle myśli ówczesnego Kościoła jako "zwiastun przyszłości", zapowiadający i wzywający ludzi świeckich do podjęcia misji ewangelizacji w dzisiejszym świecie.

Siostry Pallotynki są powołane do współpracy w apostolskich wysiłkach z Księżmi Pallotynami i świeckimi członkami Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego oraz z każdym człowiekiem dobrej woli, aby ożywiać wiarę, nadzieję i miłość w sobie i innych.

To zadanie nabiera nowej mocy w rozpoczętym Roku Wiary. Zapraszam wszystkich, a szczególnie młodych, by na nowo wsłuchać się w słowa Jana Pawła II :

 "Droga młodzieży! W świętym Wincentym Pallottim macie świętego patrona i wspaniałego nauczyciela. On skłania was do poświęcenia się apostolskiej działalności.(...)Posiadacie wielki i cudowny skarb - waszą młodość. Oddajecie ją Chrystusowi. Ogłaszajcie i zaświadczajcie wobec świata, że On jest rzeczywiście Zbawicielem i odkupicielem ludzkości."

Świadectwo uczestnictwa w Kongresie Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Konstancin - Ołtarzew 21 -23 września 2012 r

AIDG!

„Jednego serca, jednego Ducha”

Po kongresie ZAK stwierdzam, że należę do bardziej uświadomionych „prawie członków” Zjednoczenia. Historia powstania Zjednoczenia teoretycznie była mi znana, ale to, czym ono faktycznie jest dzisiaj, chciałam zobaczyć od wewnątrz.

Weekend spędzony w Konstancinie - Ołtarzewie był dla mnie namacalnym odkrywaniem wspólnoty Zjednoczenia przez to, że przez dłuższy czas byłam zwyczajnym uczestnikiem spotkania, a krótko przed i w międzyczasie zaangażowaną w przygotowania od strony muzycznej i animatorki grupy. Wejście do grona osób w większym stopniu nieznanych z widzenia, niepoznanych z imienia, z historii życia nie było trudne ze względu na otwartość, serdeczność i życzliwość każdego napotkanego. Pomyślałam, że nie na darmo nazwa Zjednoczenia realizuje się choćby tylko w poczuciu bycia razem i spotkania. Potem zrodziło się we mnie przekonanie, że jakiekolwiek bariery: czy to narzucone przez polityków, czy wynikające z różnicy wieku, pokoleń, miejsca zamieszkania (bo  uczestnicy pochodzili nie tylko z Polski, ale także z Białorusi, Ukrainy, Czech, Słowacji no i Indii), kultury czy języka, między nami nie istnieją. A to dzięki komunii, jedności w Duchu Świętym, w Kościele. I to jest piękne, bo źródło ma w Bogu.

Już od początku pobytu wszystko szybko się działo i zanim uświadomiłam sobie ilu nas jest i co tak naprawdę nas tam przywiodło, odpowiedź pojawiła się sama podczas Eucharystii i kolejnych konferencjach, w prezentacjach:  wiara i miłość do Boga, inspiracja życiem i duchowością św. Wincentego Pallottiego i chęć potwierdzenia czy jeszcze głębszego wejścia w istotę Dzieła ZAK. Mnie osobiście ta wspólnota ukazuje się w pełni sił, witalności, entuzjazmie, radości, kreatywności, młodości mimo rozpiętości wiekowej, naturalności w przynależności do określonych jednostek i odpowiedzialności za siebie nawzajem. Bardzo jestem wdzięczna za zaprezentowanie  wspólnot i zadań podejmowanych w charyzmacie św. Wincentego, a także za możliwość ukazania się rodziny pallotyńskiej w jej normalności, pomysłowości, bogactwie talentów i zamiłowań, a przede wszystkim w modlitwie. Przez te niespełna trzy dni czułam się jak w domu, „wśród swoich”, gdzie nie zabrakło na nic czasu, chyba, że na dłuższy sen. Żegnając się z wieloma nie mówiliśmy: „do widzenia”, ale „do zobaczenia już niedługo!” czekając na następną akcję katolicką. Dlatego niech Bóg będzie uwielbiony!

postulantka Paulina