W roku jubileuszowym Zgromadzenia Sióstr Pallotynek, Pan Bóg jest bardzo łaskawy dla naszej wspólnoty postulanckiej, obdarowując nas możnością uczestniczenia w ważniejszych wydarzeniach związanych z obchodami tego szczególnego czasu. W lutym pozwolił nam wziąć udział w uroczystej inauguracji roku jubileuszowego, a ostatnio mogłyśmy uczestniczyć w corocznym czuwaniu organizowanym w Sanktuarium Miłosierdzia Bożego w Krakowie – Łagiewnikach.
Naszą podróż do Krakowa rozpoczęłyśmy w sobotę 25 kwietnia wczesnym rankiem. Dla większości z nas miał to być pierwszy pobyt w dawnej stolicy Polski. Do celu dotarłyśmy w godzinach wczesnopołudniowych. Korzystając z wolnego czasu pozostającego do rozpoczęcia czuwania, postanowiłyśmy zwiedzić ważne miejsca Krakowa. Pierwsze kroki skierowałyśmy na Stary Rynek. Tam udałyśmy się do kościoła Mariackiego oraz do Sukiennic. Podążając w stronę Wawelu, wstąpiłyśmy do kościoła pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła, w którym znajduje się grobowiec Piotra Skargi. Już na Wawelu szczególnym dla nas miejscem była tamtejsza katedra, gdzie pomodliłyśmy się pod krzyżem św. Jadwigi. Tam też zwiedziłyśmy kryptę z grobami zasłużonych Polaków. Naszą wizytę na Wawelu zakończyłyśmy „spotkaniem” ze smokiem wawelskim. Następnie w kościele na krakowskiej Skałce – miejscu męczeńskiej śmierci św. Stanisława biskupa – uczestniczyłyśmy we Mszy Świętej.
Bezpośrednio ze Skałki udałyśmy się do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego – właściwego celu naszej podróży. Pierwsze kroki skierowałyśmy do kościoła w którym znajdują się relikwie św. Faustyny. Tam przywitałyśmy się z Panem Jezusem Miłosiernym, zawierzając Mu naszą obecność i prosząc o łaskę dobrego przeżycia danego nam czasu czuwania oraz przedstawiając intencje z którymi przyjechałyśmy – osobiste i polecone nam przez innych.
Krakowskie Łagiewniki w nocy z 25 na 26 kwietnia stały się miejscem radosnego spotkania licznie przybyłych pielgrzymów, którzy odpowiedzieli na zaproszenie siostry prowincjalnej s. M. Blanki Sławińskiej SAC. Przyjechało wiele Sióstr Pallotynek, w tym również dwie siostry z naszej ukraińskiej placówki w Żytomierzu wraz z przedstawicielkami młodzieży. Z kolei siostrom z Rudnika nad Sanem towarzyszyła grupa podopiecznych tamtejszego domu dziecka prowadzonego przez siostry. Najliczniejszą grupę uczestników czuwania stanowili świeccy, przede wszystkim członkowie wspólnot Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego z całej Polski.
Zgromadzeni w tak licznej wspólnocie trwaliśmy na czuwaniu, które w tym roku upływało pod hasłem: „Chrońmy życie – bo życie to wieczność w Miłości Nieskończonego Miłosierdzia”.
W kolejne etapy spotkania wprowadziła nas s. M Consolata Majewska SAC.
Na początku – po koncercie zespołu wokalno – instrumentalnego „ Oratorium” – zaproszeni goście wygłosili konferencje związane tematycznie z hasłem czuwania: małżonkowie z Irlandii – przedstawiciele Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka – dali świadectwo swojego zaangażowania na rzecz obrony życia dzieci poczętych, zaś ks. Roman Forycki SAC – wykładowca ołtarzewskiego seminarium powiedział o roli wieczności w życiu św. Wincentego Pallottiego.
Bardzo uroczystym momentem czuwania było jubileuszowe dziękczynienie za dar Zgromadzenia Sióstr Pallotynem, o którego przygotowanie poprosiła naszą wspólnotę postulantką siostra prowincjalna. Bezpośrednio po jubileuszowym dziękczynieniu została odprawiona Msza Święta, której przewodniczył ks. Piotr Krakowiak SAC – krajowy Duszpasterz Hospicjów i dyrektor gdańskiego hospicjum im. Ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC. Podczas Mszy Świętej została pobłogosławiona figurka Dzieciątka Jezus.
Momentem bardzo szczególnym bezpośrednio poprzedzającym rozesłanie uczestników czuwania było indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Każdy, kto w procesyjnie ustanowionym rzędzie przybliżał się do miejsca błogosławieństwa, trzymał w ręku zapalony znicz. Ze wszystkich zniczy zostało następnie ułożone znacznych rozmiarów serce, z wychodzącymi promieniami, które miało wyobrażać serce Jezusa Miłosiernego, namalowanego na podstawie wizji św. Faustyny.
Otrzymawszy błogosławieństwo, pożegnałyśmy Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Miejsce to opuszczałyśmy z nadzieją i ufnością, że Jezus Miłosierny będzie hojnie błogosławił naszemu Zgromadzeniu oraz spełni wszystkie – zgodne z wolą Bożą – pragnienia naszych serc.
Naszą podróż do Krakowa rozpoczęłyśmy w sobotę 25 kwietnia wczesnym rankiem. Dla większości z nas miał to być pierwszy pobyt w dawnej stolicy Polski. Do celu dotarłyśmy w godzinach wczesnopołudniowych. Korzystając z wolnego czasu pozostającego do rozpoczęcia czuwania, postanowiłyśmy zwiedzić ważne miejsca Krakowa. Pierwsze kroki skierowałyśmy na Stary Rynek. Tam udałyśmy się do kościoła Mariackiego oraz do Sukiennic. Podążając w stronę Wawelu, wstąpiłyśmy do kościoła pw. Św. Apostołów Piotra i Pawła, w którym znajduje się grobowiec Piotra Skargi. Już na Wawelu szczególnym dla nas miejscem była tamtejsza katedra, gdzie pomodliłyśmy się pod krzyżem św. Jadwigi. Tam też zwiedziłyśmy kryptę z grobami zasłużonych Polaków. Naszą wizytę na Wawelu zakończyłyśmy „spotkaniem” ze smokiem wawelskim. Następnie w kościele na krakowskiej Skałce – miejscu męczeńskiej śmierci św. Stanisława biskupa – uczestniczyłyśmy we Mszy Świętej.
Bezpośrednio ze Skałki udałyśmy się do Sanktuarium Miłosierdzia Bożego – właściwego celu naszej podróży. Pierwsze kroki skierowałyśmy do kościoła w którym znajdują się relikwie św. Faustyny. Tam przywitałyśmy się z Panem Jezusem Miłosiernym, zawierzając Mu naszą obecność i prosząc o łaskę dobrego przeżycia danego nam czasu czuwania oraz przedstawiając intencje z którymi przyjechałyśmy – osobiste i polecone nam przez innych.
Krakowskie Łagiewniki w nocy z 25 na 26 kwietnia stały się miejscem radosnego spotkania licznie przybyłych pielgrzymów, którzy odpowiedzieli na zaproszenie siostry prowincjalnej s. M. Blanki Sławińskiej SAC. Przyjechało wiele Sióstr Pallotynek, w tym również dwie siostry z naszej ukraińskiej placówki w Żytomierzu wraz z przedstawicielkami młodzieży. Z kolei siostrom z Rudnika nad Sanem towarzyszyła grupa podopiecznych tamtejszego domu dziecka prowadzonego przez siostry. Najliczniejszą grupę uczestników czuwania stanowili świeccy, przede wszystkim członkowie wspólnot Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego z całej Polski.
Zgromadzeni w tak licznej wspólnocie trwaliśmy na czuwaniu, które w tym roku upływało pod hasłem: „Chrońmy życie – bo życie to wieczność w Miłości Nieskończonego Miłosierdzia”.
W kolejne etapy spotkania wprowadziła nas s. M Consolata Majewska SAC.
Na początku – po koncercie zespołu wokalno – instrumentalnego „ Oratorium” – zaproszeni goście wygłosili konferencje związane tematycznie z hasłem czuwania: małżonkowie z Irlandii – przedstawiciele Stowarzyszenia Obrońców Życia Człowieka – dali świadectwo swojego zaangażowania na rzecz obrony życia dzieci poczętych, zaś ks. Roman Forycki SAC – wykładowca ołtarzewskiego seminarium powiedział o roli wieczności w życiu św. Wincentego Pallottiego.
Bardzo uroczystym momentem czuwania było jubileuszowe dziękczynienie za dar Zgromadzenia Sióstr Pallotynem, o którego przygotowanie poprosiła naszą wspólnotę postulantką siostra prowincjalna. Bezpośrednio po jubileuszowym dziękczynieniu została odprawiona Msza Święta, której przewodniczył ks. Piotr Krakowiak SAC – krajowy Duszpasterz Hospicjów i dyrektor gdańskiego hospicjum im. Ks. Eugeniusza Dutkiewicza SAC. Podczas Mszy Świętej została pobłogosławiona figurka Dzieciątka Jezus.
Momentem bardzo szczególnym bezpośrednio poprzedzającym rozesłanie uczestników czuwania było indywidualne błogosławieństwo Najświętszym Sakramentem. Każdy, kto w procesyjnie ustanowionym rzędzie przybliżał się do miejsca błogosławieństwa, trzymał w ręku zapalony znicz. Ze wszystkich zniczy zostało następnie ułożone znacznych rozmiarów serce, z wychodzącymi promieniami, które miało wyobrażać serce Jezusa Miłosiernego, namalowanego na podstawie wizji św. Faustyny.
Otrzymawszy błogosławieństwo, pożegnałyśmy Sanktuarium Miłosierdzia Bożego. Miejsce to opuszczałyśmy z nadzieją i ufnością, że Jezus Miłosierny będzie hojnie błogosławił naszemu Zgromadzeniu oraz spełni wszystkie – zgodne z wolą Bożą – pragnienia naszych serc.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz